80-ta roczica urodzin Edwarda Kupiszewskiego
80 lat temu, 18 czerwca 1940 r. przyszedł na świat Edward Jan Kupiszewski - poeta, prozaik, publicysta, animator życia literackiego w Ostrołęce.
Edward Kupiszewski urodził się 18 czerwca 1940 roku w Czerwonce koło Makowa Mazowieckiego, syn organisty Tadeusza Kupiszewskiego i Ewy Stanisławy z Siarkowskich. Kilka lat dzieciństwa spędził w Świętym Miejscu koło Przasnysza. Ta maleńka wioska stała się jednym z najbardziej ukochanych miejsc poety, do którego będzie powracał w swoich utworach literackich. Ukończył Liceum Pedagogiczne w Ostrołęce. Od 1960 roku pracował jako nauczyciel w szkołach podstawowych w powiecie przasnyskim: w Lipie i w Osówcu a od 1968 r. w Liceum Ogólnokształcącym w Chorzelach. Równocześnie z pracą podjął w 1964 roku studia na Uniwersytecie Warszawskim, które ukończył w 1969 r. z tytułem magistra filologii polskiej W 1975 roku wraz z rodziną przeniósł się do Ostrołęki. Początkowo pracował w Komitecie Wojewódzkim Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego a od 1982 roku jako polonista w Studium Nauczycielskim w Ostrołęce. Po przejściu na emeryturę w 1990 r. podjął pracę w Zespole Kolegiów Nauczycielskich w Ostrołęce.
Debiutował jako poeta w 1956 roku w czasopiśmie Nowa Wieś (Nr 13) wierszem pt. Do matki. Pisał wiersze, opowiadania, powieści. Swoje utwory publikował na łamach czasopism ogólnopolskich, min. w Poezji, Głosie Nauczycielskim, Nowej Wsi, Poezji Dzisiaj, Tygodniku Kulturalnym a także w Warmii i Mazurach i w Tygodniku Ostrołęckim (tu min. stałe felietony Rozmowy z córką i Listy do ojca).
W 1966 roku został członkiem Korespondencyjnego Klubu Młodych Pisarzy a w dwa lata później Nauczycielskiego Klubu Literackiego przy Zarządzie Głównym Związku Nauczycielstwa Polskiego. Był członkiem Klubu Literackiego Narew i członkiem Związku Literatów Polskich (przez kilka ostatnich kadencji w składzie Zarządu Oddziału Warszawskiego ZLP).
Edward Kupiszewski swoją twórczością zapisał się na kartach najnowszej historii literatury polskiej. Jeden z jego utworów a mianowicie powieść pt. Ktoś powiedział została przetłumaczona na język węgierski i wydana na Węgrzech w 1989 roku pt. Valaki azt mondta. Natomiast na podstawie powieści Miałbym taki piękny pogrzeb i opowiadania Dług napisał słuchowiska radiowe dla Polskiego Radia. Był zapraszany na spotkania i imprezy literackie do wielu ośrodków w Polsce, min. wielokrotnie uczestniczył w Międzynarodowym Listopadzie Poetyckim w Poznaniu, w Warszawskiej Jesieni Poezji, w Ciechanowskich Spotkaniach Literackich.
W Ostrołęce i regionie był nie tylko cenionym pisarzem i poetą ale również znanym działaczem kultury. Aktywnie uczestniczył w życiu literackim regionu, współpracując z Miejską Biblioteką Publiczną, Towarzystwem Przyjaciół Ostrołęki i ze Stowarzyszeniem Przyjaciół Bibliotek i Książki. Uczestniczył w Kurpiowskich Dniach Literatury (1975 – 1989). Był jednym z głównych inicjatorów i organizatorów Spotkań Literackich na Kurpiach (od 1997 do 2000 r.). Współorganizował spotkania autorskie z poetami ostrołęckimi. Wspólnie ze studentami z Kolegium Nauczycielskiego przygotowywał wieczory poetyckie. Znaczący był jego wkład w promowanie młodych talentów literackich z Ostrołęki. Z Ireną Knapik – Machnowską prowadził Salon Literacki w Galerii (od 1994 r.). Wielokrotnie uczestniczył jako honorowy juror w konkursach poetyckich i recytatorskich dla dzieci i młodzieży. Był redaktorem wielu tomików poezji ostrołęckich twórców, wydawanych przez Towarzystwo Przyjaciół Ostrołęki. W latach 1989 – 1992 współredagował kwartalnik literacko – artystyczny Pracownia. Był założycielem i współredaktorem pisma literackiego Parnasik, wydawanego w Zespole Kolegiów Nauczycielskich. Dzięki jego zabiegom pismo to pod koniec lat dziewięćdziesiątych “wyszło poza mury szkolne”, stając się pismem ogólnodostępnym.
Za twórczość literacką oraz za działalność społeczną został wyróżniony, min. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1991), Złotym Krzyżem Zasługi (1984), odznaką “Zasłużony Działacz Kultury” (1974). Jest laureatem nagród literackich, min. Nagrody im. S. Piętaka (1985 r). W maju 2000 roku otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Ostrołęki za szczególne dokonania w dziedzinie kultury.
Zmarł w Ostrołęce 8 sierpnia 2000 roku. Został pochowany w Alei Zasłużonych na ostrołęckim cmentarzu komunalnym.
WYDAŁ:
Poezje:
- Okruchy iglastego serca.- Warszawa, 1975
- Opisanie ciszy.- Warszawa, 1976
- Nie bójcie się dnia.- Warszawa, 1981
- Błogosławiona niewierność.- Ostrołęka, 2000
Opowiadania:
- Kto był wyżej.- Warszawa, 1979
Powieści:
- Miałbym taki piękny pogrzeb.- Warszawa, 1979
- Wiara, nadzieja, miłość.- Warszawa, 1985
- Koniak dla Anioła Stróża.- Warszawa, 1984
- Pokochać w sierpniu.- Warszawa, 1985
- Ktoś powiedział.- Warszawa, 1987 [powieść przełożona na język węgierski i wydana na Węgrzech w 1989 r.]
- Miłość zostawia ciszę.- Warszawa, 1999
- Za grzechy cudze i własne.- Ostrołęka, 1999
- Cień kwitnących akacji.- Ostrołęka, 2001
- Wieczerza w Rajskiej Dolinie.- Ostrołęka, 2010
